Op een verdwaalde hagelbui na hebben we deze winter geen echte sneeuw gehad. Toch zijn er volop sneeuwvlokjes. Meestal ontstaan die hoog aan de hemel als ijskristallen in met waterdamp verzadigde lucht. De sneeuwvlokjes, waar ik het over heb, ontstaan echter in een met complimenten verzadigde, warme atmosfeer. Vallen niet uit de hemel naar beneden, maar zijn door hun ouders de hemel in geprezen.
Ik kom ze steeds vaker tegen bij opdrachtgevers. Jonge medewerkers, die – amper in dienst – vragen om loonsverhoging. Of melden, dat het hoog tijd is voor promotie. Bevalt het antwoord niet? Dan nemen ze bijna direct ontslag. Herken je dat?
Socioloog Henk Becker introduceerde zo’n 30 jaar geleden het generatiedenken. Hij stelt dat de ervaring, die jongeren tussen hun 10e en 25e levensjaar opdoen, vaak bepalend is voor hun hele leven. Van liefde tot baantje. Van favoriete muziek tot keus voor het bakkers- of slagersvak. Elke ongeveer 15 jaar ontstaat zo’n nieuwe generatie met gelijksoortige ervaringen.
De sneeuwvlokjes
Millennials (Generatie Y, geboren 1981-1996) en Generatie Z (1996-2012) zijn zulke generaties. De sneeuwvlokjes. Hun dubieuze titel kreeg in 2015 echte bekendheid door een enorme rel op de Universiteit van Yale over Halloween-kostuums. Studenten claimden, dat ze ‘zich niet meer veilig voelden’. Zelfs discussie erover was taboe. Dat kennen we hier ook. Iets met Pieten.
‘Tja, dan loop je wel tegen een muur op in je eerste baan in de grotemensenwereld’
Vooral Generatie Z is hypergevoelig en onzeker. Kan niet tegen kritiek of andere meningen. Heeft continu behoefte aan schouderklopjes. Maakt van bijna iedere mug een olifant. En reageert met boosheid op alle ervaren onveiligheid.
De oorzaak volgens psychologe Jennifer Delgado: hun extreem beschermende ouders. Curling ouders, die – als bij curling – alle hobbels op hun weg glad poetsten. Die hun tere sneeuwvlokjes steeds vertelden hoe bijzonder en uniek ze zijn. Tja, dan loop je wel tegen een muur op in je eerste baan in de grote-mensen-wereld. En zoals jij als werkgever èn ondernemer vast ervaart: Hun verwachtingen en zelfoverschatting hebben nogal invloed op hun werkhouding èn koop- en eetgedrag. Over beiden schrijf ik verder in mijn volgende column.
Disclaimer
Voor alle sneeuwvlokjes die zich door mij op hun tere zieltje getrapt voelen: Generaties is wat anders dan generaliseren. Natuurlijk ben jij een uitzondering, uniek, papa’s & mama’s genderneutraal prinsmensje en kun je alles bereiken wat je wilt. Oh ja, voor je gekwetst ‘OK Boomer’ terug wilt roepen: ik ben van de generatie X.
* Door de gevolgen van het corona-virus op het koop- en eetgedrag in het algemeen is er (nog) geen vervolg op deze column gepubliceerd.
Foto: Gerd Altmann via Pixabay